مــــادر جانم               

مــــــادرم مهر تــو روشنگر شبهای من است
ياد تو خـــــاطره ای اين دل تنهــــــا من است

مــــــادرم مهر ووفا را به من آمـــــوخته ای
هر دعــــای تو مرا توشـــــه فردای من است

مــــــادرم تا بـــــه سحـــــر گهـــواره اي من
خود نخفتی كـــه چنان آن شب يلدای من است

مــــادرم حــــرف نخست دهنم نـــــــام تو بود
مادرم جــــــای تو اندر دل شيــــدای من است

مادرم دست گــــرفتی و بـــــه راهـــــم بردی
هر قــــــدم گربنهم يـــــادی دل ارای من است

مادرم لحضه اي از چشم تــــــو گر دور شدم
ناله كردی وپريشان كـــه چه سودای من است

مــــــادرم تـــــــا به تنم دردي نمـــــايان گردد
آن دعا هـــــای شبت داروي دردهای من است

مــــــادرم ديدن رخســـــار تو بود عــــالم من
ايكـــه تصوير تو آيينه ای رويــــــای من است

مــــــادرم صبر ترا ديــــــدم و حيـــران گشتم
ايكه آن صبر و شكيبايی دل آســــای من است

مادرم كيست كـــــه گويد بعد ازين جان منی ؟
مـــــــادرم جای تـو در عــالم والای من است

مــــــادرم رفتــــــي و يكباره ملـــــولم كردي
مـــــادرم خاك رهت سرمه چشمهای من است

مــــادرم از غـــــم و سودای تو دلتنگ شـــدم
رفتنت تــا به ابد هم غـــــم و سودی من است

مــــــادرم لطف خدا شـــــامل ارواح تــــو باد
مادرم شــــــادی روح تـــو تمنــــا ی من است

مــــــادرم راز و نيــاز تا دم مـــــرگ بنمودی
با خـــــدای كه بعـــــــالم رب يكتای من است

مــــــادرم آه و فغـــــان دل (( جویا )) بشنــــو
ايكـــــه ميگفتی بمن سينه تو جـــــای من است